กิจกรรมที่ 1

                                          นิยามของคำว่ากฎหมาย

 -ความหมายของกฎหมาย  มีผู้ให้คำนิยามไว้ดังนี้  พระเจ้าบรมวงศ์เธอ  กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์  พระบิดาแห่งกฎหมายไทย  ทรงอธิบายว่า  "กฎหมาย  คือ  คำสั่งทั้งหลายของผู้ปกครองแผ่นดินต่อราษฏรทั้งหลาย  เมื่อไม่ทำตามต้องรับโทษ"

-ศาสตราจารย์หลวงจำรูญเนติศาสตร์  อธิบายว่า  "กฎหมาย  ได้แก่  กฎข้อบังคับว่าด้วยการปฏิบัติ  ซึ่งผู้มีอำนาจของประเทศได้บัญญัติขึ้นและบังคับให้ผู้ที่อยู่ในสังกัดของประเทศนั้นถือปฏิบัติตาม"

-จอห์น  ออสติน  ปรัชญาเมธีชาวอังกฤษอธิบายว่า  "กฏหมาย  คือ  คำสั่ง  คำบัญชาของรัฏฐาธิปัตย์  ซึ่งใช้บังคับบุคคลทั้งหลาย  ถ้าผู้ใดไม่ปฏิบัติตามโดยปกติแล้ว  ผู้นั้นต้องรับโทษ"

 -ตามพจนานุกรมศัพท์กฎหมายไทย  ฉบับราชบัญฑิตยสถาน  อธิบายความหมายของกฎหมาย ว่า  "กฎที่สถาบันหรือผู้มีอำนาจสูงสุดในรัฐตราขึ้น  หรือที่เกิดขึ้นจากจารีตประเพณีอันเป็นที่ยอมรับนับถือ  เพื่อใช้ให้การบริหารประเทศ  เพื่อใช้บังคับบุคคลให้ปฏิบัติตาม  หรือเพื่อกำหนดระเบียบแห่งความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล"

 -จากคำนิยามของท่านผู้รู้ที่ได้กล่าวมาข้างต้น  อาจสรุปได้ว่า  กฎหมาย  คือ  บรรดาข้อบังคับของรัฐหรือประเทศที่ใช้ในการบริหารกิจการบ้านเมืองและใช้บังคับความประพฤติของบุคคล  อันเกี่ยวด้วยความสัมพันธ์ระหว่างกัน  ผู้ใดฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามจะมีความผิดและต้องถูกลงโทษ  และเมื่อปฏิบัติตามก็ย่อมจะเป็นประโยชน์ต่อตนเองหรือต่อสังคม

 ทีมงานทรูปลูกปัญญา. (2552). นิยามของคำว่ากฎหมาย (ออนไลน์) สืบค้นจาก http://www.trueplookpanya.com[10 พฤษจิกายน 2555]

 อภิธานศัพท์ของข้อกำหนดกฏหมาย

รับทราบ: การกระทำของจะก่อนที่เจ้าหน้าที่ที่มีคุณสมบัติ (เช่นเสมียน) และประกาศความถูกต้องของเอกสาร เจ้าหน้าที่รับรองเดียวกันซึ่งได้รับการรับรองเป็นที่รู้จักกันทราบ

ปฏิบัติ: การกระทำของคนพ้นจากค่าใช้จ่ายของการกระทำผิดโดยวิธีการของการตัดสินใจพิพากษาหรือกระบวนการทางกฎหมายอื่น ๆ

การกระทำ: การดำเนินการพิจารณาคดีทางแพ่งโดยฝ่ายหนึ่ง prosecutes อีกผิดทำหรือการคุ้มครองสิทธิหรือการป้องกันที่ไม่ถูกต้อง; ต้องใช้บริการของกระบวนการในพรรคฝ่ายตรงข้ามหรือฝ่ายศัตรูอาจ

คำเบิกความของบริการ: เบิกความตั้งใจที่จะรับรองการให้บริการของการแจ้งให้ทราบคำสั่งหรือเอกสารอื่น ๆ

ยืนยัน: การกระทำของบางสิ่งบางอย่างที่ประกาศจะเป็นจริงภายใต้บทลงโทษของการเบิกความเท็จโดยผู้ที่เป็นเรื่องเป็นราวปฏิเสธที่จะสาบานด้วยเหตุผลทางศาสนาหรือที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ

ยืนยัน: ประกาศอย่างเป็นทางการเคร่งขรึมและภายใต้บทลงโทษของการเบิกความเท็จว่าคำสั่งเป็นความจริงโดยไม่ต้องสาบาน

ข้อกล่าวหา: ยืนยันการประกาศหรือคำสั่งของพรรคไปดำเนินการทำในการโต้แย้งการออกสิ่งพรรคคาดว่าจะพิสูจน์

กล่าวหา: เพื่อยืนยันความเป็นจริงในการโต้แย้ง

พระราชกฤษฎีกา: การตัดสินใจหรือคำสั่งของศาล - พระราชกฤษฎีกาสุดท้ายคือหนึ่งซึ่งเต็มและในที่สุดก็พ้นจากคดี; พระราชกฤษฎีกาเกี่ยวกับการเจรจาเป็นพระราชกฤษฎีกาชั่วคราวหรือเบื้องต้นซึ่งไม่ได้เป็นคนสุดท้าย

ห้องสมุดกฏหมาย. (2549). อภิธานศัพท์ของข้อกำหนดกฏหมาย สืบค้นจาก http://nycourts.gov/lawlibraries/glossary.shtml [10 พฤษจิกายน 2555]